Πέμπτη 29 Μαρτίου 2018


ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΥ





Γνωρίζουμε ότι:
Για την κατασκευή ενός αλουμινένιου κουτιού καταναλώνεται τόση ηλεκτρική ενέργεια όση για να:
          
- ακούσουμε ραδιόφωνο για 4 ώρες.
- δούμε τηλεόραση για 3 ώρες.               
- ανάψουμε μία λάμπα 60W για 5 ώρες.
- λειτουργήσει ένα ψυγείο για 3 ώρες.
Αν τα κουτάκια καταλήξουν στα σκουπίδια αυξάνουμε τον όγκο σκουπιδιών, σπαταλάμε φυσικούς πόρους και ενέργεια και συμβάλλουμε στο φαινόμενο του θερμοκηπίου. Τα χρησιμοποιημένα αλουμινένια κουτιά από αναψυκτικά, μπύρες κ.α. δεν είναι άχρηστα, και μάλιστα προσφέρουν και χρήματα σε όσους τα ανακυκλώνουν.
Παράλληλα, με την ανακύκλωση του αλουμινίου, προστατεύουμε το περιβάλλον, εξοικονομούμε ενέργεια και περιορίζουμε τη σπατάλη πρώτων υλών. Η ανακύκλωση αλουμινίου σε σχέση με την παραγωγή του από την αρχή σημαίνει 95% λιγότερη κατανάλωση ενέργειας, 95% λιγότερη ατμοσφαιρική ρύπανση και 97% λιγότερη μόλυνση του νερού.
Το αλουμίνιο δικαίως χαρακτηρίζεται ως το "πράσινο" μέταλλο, ικανοποιώντας ταυτόχρονα τις τεχνολογικές αλλά και οικολογικές απαιτήσεις.
 Η ανακύκλωση του αλουμινίου είναι το σημαντικότερο μέσο για την οικονομία ενέργειας και τη μείωση εκπομπών ρύπων.
Όλα αυτά και άλλα πολλά μάθαμε κατά την επίσκεψή μας στις 14 Μαρτίου 2018 στο Κέντρο Ανακύκλωσης Αλουμινίου (ΕΛΒΑΛ) στην Αθήνα.


                ΤΑ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ ΜΑΣ!!!


      ΣΕΒΟΜΑΙ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ


            ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΩ ΕΝΕΡΓΕΙΑ


       ΔΕ ΣΠΑΤΑΛΩ ΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΥΛΕΣ

      ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΘΥΝΗ

               
                      ΟΛΩΝ ΜΑΣ

΄                        ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΗΣ Ε1 ΤΑΞΗΣ

















Δευτέρα 19 Μαρτίου 2018

"ΕΠΊΣΚΕΨΗ ΣΕ ΕΝΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΑΛΟΥΜΙΝΙΟΥ"

Γεια σας παιδιά, είμαστε η Κατερίνα Στατήρα και η Χριστίνα Παϊσίου, μαθήτριες της ΣΤ΄2 τάξης. Στις 19 Μαρτίου, μαζί με την τάξη μας, επισκεφθήκαμε το εργοστάσιο ανακύκλωσης αλουμινίου. Μετά από 2 ώρες ταξίδι,φτάσαμε στον εξωτερικό χώρο του εργοστασίου. Πάνω στην κορυφή του εργοστασίου, ήταν τοποθετημένο, ένα πελώριο κουτί αλουμινίου. Επίσης είδαμε και  μια ταμπέλα, με φωτεινά κόκκινα γράμματα, να γράφει ότι το 1 κιλό αλουμινόκουτα σου δίνουν 1,10  .Μόλις κατεβήκαμε από το λεωφορείο και φτάσαμε στην είσοδο, μας υποδέχτηκε, μια πολύ ευγενική κυρία, που ήταν υπεύθυνη για το ενημερωτικό πρόγραμμα των μαθητών.Μας οδήγησε στον δεύτερο όροφο σε μια μεγάλη αίθουσα. Πριν φτάσουμε όμως στην αίθουσα, μας έκανε εντύπωση, το αλουμινένιο ψάρι και ένα μεγάλο στεφάνι από κουτιά αλουμινίου, που διακοσμούσαν τους τοίχους. Μπαίνοντας στην αίθουσα, καθίσαμε όλοι σε πολύχρωμα παγκάκια. Η ξεναγός, μάς έδωσε ένα κουτάκι αλουμινίου και περνώντας από χέρι σε χέρι, έλεγε ο καθένας το όνομά του. Μας εξήγησε πολλά πράγματα για την ανακύκλωση αλουμινίου, για παράδειγμα πώς να το ξεχωρίζουμε από το σίδερο. Ενθουσιαστήκαμε πολύ με αυτά που ακούσαμε, γιατί δεν τα ξέραμε. Με λίγα λόγια, μας εξήγησε όλη την διαδικασία, για το πώς φτιάχνεται το αλουμίνιο.Το αλουμίνιο ξεκινά να δημιουργείται από την εξόρυξη που κάνουν στα βουνά για να πάρουν τον βωξίτη. Στην συνέχεια, σπάνε τον βωξίτη σε μικρότερα κομμάτια και δημιουργείται μια λευκή σκόνη, η αλουμίνα. Αφού έχουν φτιάξει την αλουμίνα, την τοποθετούν σε ειδικά χυτήρια, για να γίνει η χύτευση της και να μετατραπεί σε ένα μεγάλο συμπαγές υλικό, το αλουμίνιο. Έπειτα το περνάνε μέσα από πρέσες, ώστε να  το συμπιέσουν και  να πάρει το κατάλληλο πάχος, για την κατασκευή ενός κουτιού. Αυτά τα κουτάκια, καταλήγουν σε διάφορες εταιρείες αναψυκτικών, όπου τα βάφουν και τα συσκευάζουν. Τέλος, αυτά βρίσκονται και πάλι στον κάδο της ανακύκλωσης και τα φορτηγά τα μεταφέρουν στον ίδιο χώρο. Εκεί τα ξεχωρίζουν με ένα μεγάλο μαγνήτη και τα σιδερένια  που έχουν πιαστεί επάνω του, τα μεταφέρουν, σε άλλα κατάλληλα εργοστάσια. Τα αλουμινόκουτα συμπιέζονται, ενώνονται μεταξύ τους και μετατρέπονται σε κύβους και στην συνέχεια, η διαδικασία επαναλαμβάνεται. Αφού πια γνωρίσαμε την ιστορία του αλουμινένιου κουτιού, ξέραμε τι έπρεπε να κάνουμε. Ανακύκλωση και πάλι ανακύκλωση!Λίγο πριν κατεβούμε για να δούμε τα μηχανήματα, παρακολουθήσαμε ένα βίντεο. Κάθε χρόνο, όταν τελειώνει το σχολικό έτος,μια γιορτή πραγματοποιείται σε εκείνο τον χώρο. Επίσης, όποιος θέλει μπορεί να συμμετάσχει, στον διαγωνισμό κατασκευής, από ανακυκλώσιμα υλικά. Επιτέλους, έφτασε η στιγμή που όλοι περιμέναμε! Κατεβήκαμε σχεδόν τρέχοντας τις μαρμάρινες σκάλες. Ένα μεγάλο μηχάνημα μας περίμενε. ένας κύριος πάτησε ένα μεγάλο κόκκινο κουμπί. Εκατομμύρια κουτάκια κινούνταν στον ιμάντα. Σε ένα σημείο, ένας μεγάλος μαγνήτης ήταν από πάνω. Η ξεναγός, μάς εξήγησε πως δεν είναι εύκολο να ξεχωρίσουν τα σιδερένια από τα αλουμινένια κουτάκια. Υπάρχουν πολλοί τρόποι, αλλά ο πιο εύκολος τρόπος είναι ο μαγνήτης. Το σίδερο κολλάει στον μαγνήτη, αλλά το αλουμίνιο όχι. Έπειτα τα κουτάκια έμπαιναν μέσα σε ένα μηχάνημα και όταν έβγαιναν, είχαν συμπιεστεί και είχαν γίνει συμπαγείς κύβοι αλουμινόκουτων. Ένας κύβος αποτελούνταν από 350 κουτάκια! Αυτοί οι κύβοι έμπαιναν στο φορτηγό και πήγαιναν σε ένα άλλο εργοστάσιο, που εκεί έλιωναν. Ξεκουραστήκαμε και φάγαμε σε μερικά παγκάκια. Όταν επιβιβαστήκαμε στο λεωφορείο, είχα συνειδητοποιήσει,  πως δεν ήταν καθόλου βαρετή αυτή η εκδρομή.Ίσα ίσα ήταν ενδιαφέρουσα.!Μου έμαθε πάρα πολλά πράγματα. Η ανακύκλωση είναι κάτι το πολύ σημαντικό. Είναι κάτι που είναι υποχρέωση και δουλειά όλων!Αν όλοι  κάνουμε ανακύκλωση και δεν πληγώνουμε τη φύση, ο πλανήτης μας,  δε θα κινδύνευε τόσο πολύ!

                                   ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΣΤΑΤΗΡΑ
                                     ΧΡΙΣΤΙΑΝΝΑ ΠΑΪΣΙΟΥ
                                         ΣΤ΄2   

            






 




                                           



                                                                  

1 σχόλιο:

            Η Γ1΄ΤΑΞΗ ΦΤΙΑΧΝΕΙ ΤΡΟΥΦΑΚΙΑ Η Γ1΄τάξη στα πλαίσια του μαθήματος της Γλώσσας έφτιαξε τρουφάκια μαθαίνοντας την προστακτική.